Specyficzne trudności w nauce

PROCEDURA POSTĘPOWANIA DIAGNOSTYCZNEGO W KIERUNKU SPECYFICZNYCH TRUDNOŚCI W UCZENIU SIĘ (DYSLEKSJA, DYSORTOGRAFIA, DYSGRAFIA, DYSKALKULIA) W PORADNI PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ W SIEDLCACH

  1. Zgłoszenia na badania diagnostyczne do Poradni pod kątem występowania specyficznych trudności w uczeniu się dokonują rodzice, opiekunowie prawni bądź pełnoletni uczniowie.
  1. Diagnoza specyficznych trudności w uczeniu się wymaga przeprowadzenia badania psychologicznego, pedagogicznego a niekiedy i logopedycznego, które obejmują kilka wizyt.
  1. Na diagnozę niezbędne jest dostarczenie:
  • informacji ze szkoły (według opracowanego przez specjalistów Poradni odpowiedniego wzoru) zawierającej opis poziomu osiągnięć ucznia, jego trudności i niepowodzeń szkolnych a także informacji o uczestniczeniu ucznia w zajęciach z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, ich przebiegu i uzyskanych efektach,

W przypadku uczniów szkół ponadpodstawowych konieczne jest dołączenie wniosku dyrektora szkoły zaopiniowanego przez radę pedagogiczną zawierającego uzasadnienie konieczności przeprowadzenia badań w kierunku występowania specyficznych trudności w uczeniu się.

  • do wglądu wybranych zeszytów szkolnych, prac klasowych bieżących oraz z wcześniejszych lat nauki, a także opinii wydanych wcześniej przez inne poradnie (jeśli została taka wydana),
  • materiałów dokumentujących pracę własną ucznia (jeżeli uczeńpracował samodzielnie lub pod opieką rodziców bądź pedagoga w szkole w zakresie czytania/ ortografii/matematyki).
  1. Rodzic może być również poproszony, w zależności od potrzeb, o przedstawienie zaświadczenia od lekarza specjalisty: neurologa/laryngologa/okulisty wykluczające podłoże neurologiczne czy wpływ wad zmysłu (wzroku, słuchu) na występowanie trudności szkolnych.
  1. W pierwszym etapie edukacyjnym szkoły podstawowej (kl. I-III) stwierdza się jedynie ryzyko dysleksji/dyskalkulii. Ostateczna diagnoza występowania specyficznych trudności w uczeniu się dokonywana jest dopiero na II etapie edukacyjnym w przypadku utrzymywania się trudności w nauce, pomimo systematycznej i udokumentowanej, co najmniej półrocznej, pracy terapeutycznej ucznia.
  1. W przypadku diagnozy dyskalkulii proces diagnostyczny wymaga kilku spotkań diagnostycznych na kolejnych etapach edukacyjnych oraz kilkuletniej pracy wyrównawczej w zakresie umiejętności matematycznych.
  1. Uczeń, który nie pracował nad trudnościami w pisaniu/czytaniu/liczeniu i nie otrzymywał do tej pory żadnej pomocy w tym kierunku zobowiązany jest podjąć pracę wyrównawczą i terapeutyczną w formie:
  • samodzielnej pracy w domu pod kierunkiem rodziców zgodnie z wskazówkami, otrzymanymi podczas diagnozy pedagogicznej,
  • czy też dodatkowych zajęć w szkole (np. korekcyjno-kompensacyjnych, dydaktyczno-wyrównawczych) lub w Poradni.

Po wykonaniu zaleconej pracy uczeń zgłasza się na badanie kontrolne.

  1. Na badaniu kontrolnym pedagog Poradni dokonuje oceny efektywności podjętej przez ucznia pracy terapeutycznej na podstawie dostarczonych na badanie materiałów obrazujących pracę terapeutyczną ucznia, opinii ze szkoły zawierającej ocenę jego umiejętności i przejawianych trudności sporządzonej przez nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem.
  1. Na podstawie wyników diagnozy można stwierdzić specyficzne trudności w uczeniu się lub też inne przyczyny zgłoszonych trudności w zakresie pisania/czytania/liczenia.
  1. Opinia stwierdzająca specyficzne trudności w uczeniu się jest ważna cały okres kształcenia ucznia w szkole podstawowej i szkole ponadpodstawowej. Oprócz wskazania do objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, jest również podstawą do dostosowania warunków przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty/egzaminu maturalnego/ zawodowego.