OCENA ROZWOJU PROCESÓW INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Przeprowadzana jest w Poradni przez terapeutów SI posiadających kwalifikacje również  w zakresie diagnozy. Pełna diagnoza procesów integracji sensorycznej kierowana jest do dzieci od 4 r.ż., u dzieci młodszych wykonujemy wstępną diagnozę przetwarzania bodźców SI lub konsultację. Ze względu na wiek, rodzaj czy nasilenie zaburzeń, utrudniony kontakt czy niepełną współpracę, diagnoza może mieć inną formułę i nie obejmować wszystkich niżej wymienionych punktów.

Badanie procesów integracji sensorycznej składa się z następujących części:

1. Szczegółowy wywiad z rodzicami/opiekunami – jedno z głównych źródeł informacji
   o dotychczasowym rozwoju sensoryczno-motorycznym dziecka.

Diagnosta będzie pytał o:

• rozwój dziecka w okresie: prenatalnym (płodowy), perinatalnym (okołoporodowy)
  i postnatalnym (po urodzeniowy);
• czas osiągania „kamieni milowych” w obszarze rozwoju ruchowego, poznawczego
  i mowy;
• codzienne funkcjonowanie dziecka w domu, w rodzinie, w przedszkolu/szkole
  w zakresie kontroli zachowania, uwagi na zadaniu, kontroli emocji, a przede wszystkim o reakcje na podstawowe bodźce sensoryczne jak dotyk, docisk, ruch, dźwięki, zapachy, smaki, wrażenia wzrokowe;
• ogólny stan zdrowia (choroby, przyjmowane leki, opieka specjalistyczna, urazy, alergie, wady postaw, czynniki neurologiczne);

Dodatkowo rodzice są proszeni o wypełnienie szczegółowych kwestionariuszy sensomotorycznych, które pozwalają uzupełnić wyniki diagnozy.

2. Usystematyzowana obserwacjakliniczna – jest szeregiem prostych prób aktywności,
   w głównej mierze ruchowych, proponowanych dziecku z dostosowaniem poziomu trudności do wieku dziecka. Dotyczą one zadań, w których dziecko wykonuje proste ruchy ciała, uruchamia swoje mięśnie, naśladuje czynności prezentowane przez badającego. Próby te pomagają ocenić, jak dziecko kontroluje pracę swoich mięśni, jak odbiera wrażenia z ruchu, mięśni, skóry, jaką ma równowagę, koordynację ruchów, jak pracują jego oczy. Pokazuje jak dziecko potrafi zaplanować nowe ruchy, czynności, których jeszcze nie znało.
3. Przeprowadzenie Testów Południowo-Kalifornijskich(traktowane jako próby kliniczne, są przeznaczone dla dzieci od 4 r.ż.), oceniają między innymi: planowanie ruchu, różnicowanie wrażeń dotykowych, zdolność do przekraczania linii środkowej ciała, równowagę, koordynację ruchową.
4. Obserwacje spontanicznych aktywności dziecka – informuje o stanie pobudzenia dziecka, a także potrzebie kontroli sytuacji wokół siebie. Pokazuje jakie zabawy dziecko preferuje, a jakich unika. Ocenia uwagę dziecka na zadaniu, aktywność, jakość komunikacji
   i umiejętność wchodzenia w relację z nową osobą oraz umiejętności samoobsługowe.
5. Omówienie diagnozy SI wraz z zaleceniami– rozmowa z rodzicami/opiekunami na temat wyników diagnozy i wniosków z nich płynących. Poszczególne wyniki są wyjaśniane i omawiane.