DIAGNOZA PSYCHOLOGICZNA

Diagnoza psychologiczna dziecka stanowi próbę wyjaśnienia czynników i mechanizmów psychologicznych oraz poznawczych, wpływających na powstawanie zgłaszanych problemów oraz genezy tychże problemów. Pozwala również na określenie mocnych stron dziecka, predyspozycji, uzdolnień, potencjału rozwojowego.

Na diagnozę składają się:

• wywiad przeprowadzana z rodzicami i z dzieckiem,
• analiza dostarczonej dokumentacji dziecka (opinie nauczycieli, terapeutów, zaświadczenia lekarskie, karty informacyjne, wytwory dziecka i inne),
• bezpośrednia obserwacja zachowania dziecka,
• wykonanie specjalistycznych, wystandaryzowanych testów psychologicznych, kwestionariuszy, analiza wytworów dziecka.

Celem badania psychologicznego jest m.in.: określenie poziomu ogólnej inteligencji dziecka oraz poszczególnych funkcji poznawczych, rozwoju sfery emocjonalnej i społecznej, osobowości, analiza zachowań, specyfiki trudności w funkcjonowaniu szkolnym, osobniczym, w relacjach rodzinnych czy rówieśniczych.

Zakres badania, dobór metod badawczych i czynności diagnostycznych uzależniony jest od wieku badanego dziecka oraz rodzaju problemu. Badania niemowląt i dzieci młodszych oraz dzieci z nasilonymi trudnościami w podjęciu współpracy zadaniowej prowadzone są w obecności rodzica/opiekuna prawnego.